Definicja Splendid isolation
Co oznacza
Nareszcie XIX wieku priorytetowym celem polityki zagranicznej Ogromnej Brytanii było utrzymanie równowagi sił w Europie. Drugorzędnym celem była z kolei ochrona interesów w zamorskich koloniach i dominiach, jako iż wolny handel gwarantował żywot Imperium. Szlaki morskie do kolonii, szczególnie te łączące Ogromną Brytanię z Indiami (poprzez Kanał Sueski) pozostawały najważniejsze dla Imperium Brytyjskiego.
Termin splendid isolation stosowany był jako ustalenie polityki zagranicznej, realizowanej poprzez Ogromną Brytanię pod koniec XIX wieku, pod rządami konserwatystów Benjamina Disraeliego i markiza Salisbury. Termin ten został ukuty poprzez kanadyjskiego członka parlamentu, aby pochwalić brytyjski brak zaangażowania w skonfliktowanej Europie.
Polityka splendid isolation charakteryzowała się niechęcią do wchodzenia w stałe sojusze z europejskimi i światowymi mocarstwami i wzrostem znaczenia i rangi brytyjskich kolonii, protektoratów i terytoriów zależnych. Zbiegła się ona także z postępem nieformalnego imperium objętego i zdominowanego sferą wpływów Ogromnej Brytanii, nie kierowaną jednak bezpośrednio poprzez Rząd Królewski.
Brytyjska izolacja skończyła się w 1902 roku po zawarciu sojuszu angielsko-japońskiego. Ogromna Brytania zaczęła normalizację stosunków z krajami europejskimi, z którymi toczyła duży. Ententa i porozumienie rosyjsko-angielskie zostały podpisane adekwatnie w 1904 i 1907 roku. Mechanizm sojuszniczy został ostatecznie uformowany w okresie zbiegającym się z powstaniem Trójprzymierza, co było jednym z głownych czynników wybuchu I wojny światowej
Czym jest Splendid isolation znaczenie w Słownik S .