Definicja Inwestycje bezpośrednie

Co oznacza Definicja inwestycje bezpośrednie można zdefiniować jako podejmowanie od podstaw samodzielnej działalności gospodarczej za granicą albo także przejmowanie kierownictwa nad już istniejącym przedsiębiorstwem. Zarządzanie działalnością gospodarczą za granicą jest właściwością odróżniającą inwestycje bezpośrednie od inwestycji portfelowych. W takich drugich podmiot wywożący pieniądze co prawda również inwestuje w działalność gospodarczą, lecz nie obejmuje pakietu akcji wystarczającego do jej kontrolowania. Z kolei wspólną właściwością obu tych form wywozu kapitału to jest, iż zarówno inwestycje bezpośrednie, jak i portfelowe prowadzą do zaangażowania wywiezionych środków w działalności gospodarczej. Inwestycje bezpośrednie są przeważnie podejmowane, szczególnie w ostatnich latach, jako obiekt strategii przedsiębiorstw upatrujących szans rozwoju w ekspansji na rynek światowy. Począwszy od lat pięćdziesiątych XX stulecia zdarzenie to nabrało takiego rozmiaru, iż zaczęto mówić o wyodrębnieniu się szczególnej ekipy przedsiębiorstw - korporacji transnarodowych. Można je najkrócej określić jako przedsiębiorstwa, które posiadają udziały w firmach zlokalizowanych więcej niż w jednym państwie i kontrolują te udziały. Zdominowanie inwestycji bezpośrednich poprzez korporacje transnarodowe sprawia, iż ta forma wywozu kapitału nie ogranicza się jedynie do transferu wartości. Prawie w każdym przypadku transfer ten jest uzupełniany transferem technologii i know-how, jak także technik kierowania. Ponadto eksport kapitału odbywający się przy udziale korporacji transnarodowych ma miejsce w ramach tej samej branży. Nie dzieje się na przykład z amerykańskiej spółki komputerowej do fabryki koniaku w Azerbejdżanie, lecz z amerykańskiego koncernu naftowego do wielonarodowego przedsiębiorstwa wydobywającego ropę naftową z azerskiej strefy Morza Kaspijskiego. Fakt, iż bezpośrednie inwestycje zagraniczne odbywają się raczej w ramach korporacji transnarodowych, modyfikuje także motywy eksportu kapitału. Podobnie jak w innych formach jego wywozu, motywem, który skłania jego właściciela do eksportu, jest chęć uzyskania zysku. Chociaż w przeciwieństwie od tych innych form występowanie nawet istotnej różnicy stopy zysku pomiędzy rynkiem krajowym a zagranicznym nie jest jedynym, a przeważnie również kluczowym elementem, który, wg recenzji eksportera, może decydować o osiąganej poprzez niego wielkości zysku. Źródło: A. Budnikowski, Międzynarodowe relacje gospodarcze, Warszawa 2006