Definicja Zasada swobody umów

Co to znaczy Wedle art. 353[1] kodeksu cywilnego  strony zawierające umowę mogą ułożyć relacja prawny wg swego uznania, byle tylko jego treść albo cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) relacji, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Strony zawierające umowę mogą zawrzeć jedną z tak zwany umów nazwanych (na przykład sprzedaż, najem, dzierżawa, leasing i in.) albo także ułożyć relacja prawny wg swego uznania, byle tylko jego treść albo cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) relacji, ustawie, ani zasadom współżycia społecznego. Chociaż należy pamiętać o tym, iż przy rozstrzyganiu sporów dotyczących umów nietypowych, sąd musi precyzyjnie badać ich cechy i ustalić, na czym precyzyjnie polegają w danym przypadku świadczenia stron (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 2004 r.). Kiedy cel umowy jest "niedopuszczalny"? Artykuł 58 § 1 k.c. przewiduje sankcję bezwzględnej nieważności czynności prawnych sprzecznych z ustawą albo mających na celu obejście ustawy. Odnosi się on do wszystkich czynności prawnych, zatem również do czynności prawnych dwustronnych (umów), jednak ocena ważności umowy musi być dokonywana nie tylko na podstawie art. 58 § 1 k.c., lecz również z uwzględnieniem treści art. 353[1] k.c. Niedopuszczalny wg art. 353[1] k.c. cel umowy musi pozostawać w bezpośrednim związku z dokonywaną czynnością, która ma być bezpośrednio skierowana na osiągnięcie określonego celu. Cel ten, zdaniem części doktryny, może przy tym wynikać z treści zawieranej umowy. Należy zauważyć, iż konieczne jest jednak, by niedozwolony cel umowy można było wywieść z treści zawartej umowy ("odnaleźć" w jej treści). Cel umowy nie musinatomiast być celem wspólnym dla obu stron, wystarczy, iż do jego osiągnięcia dąży jedna ze stron umowy, a druga jest tego świadoma albo - biorąc pod uwagę okoliczności zawarcia umowy i jej treść - powinna być świadoma (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2002 r.).