Definicja Willy Brandt

Co oznacza Willy Brandt (1913-1992), zgodne nazwisko Herbert Ernst Karl Frahm. Od 1930 członek Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD). W 1933 po przejęciu władzy poprzez NSDAP w Niemczech przybrał pseud. Brandt. Przebywał na emigracji w Norwegii (1940 - obywatelstwo norweskie) i Szwecji. W 1947 zamieszkał w Szlezwiku-Holsztynie, a w dalszym ciągu w Berlinie odzyskując obywatelstwo niemieckie. W latach 1949-1957 był deputowanym do parlamentu Republiki Federalnej Niemiec - Bundestagu z ramienia SPD z Berlina Zachodniego. Od 1957 do 1966 sprawował urząd Nadburmistrza Berlina Zachodniego. W latach 1961 i 1964 bezskutecznie kandydował na kanclerza RFN. W 1964 wybrano go Przewodniczącym SPD. W dalszym ciągu w 1966 po utworzeniu Ogromnej Koalicji CDU/CSU wspólnie z SPD mianowano Willy Brandta wicekanclerzem i ministrem spraw zagranicznych. Zwycięstwo w wyborach parlamentarnych w 1969 doprowadziło do utworzenia koalicji SPD i FDP a tym samym i rządu. W Brandt stanął na jego czele. Ponownie wybrany został kanclerzem w 1972. Z nazwiskiem W. Brandta wiąże się nowa polityka wschodnia RFN, której efektem było podpisanie całego szeregu układów międzynarodowych z państwami bloku wschodniego. W pierwszej kolejności z ZSRR, NRD i Polską. Układ z Polską był szczególnie istotny z punktu widzenia deklarowanego uznania granicy na Odrze i Nysie Łużyckiej. W 1971 przyznano mu Pokojową Nagrodę Nobla. Ustąpił ze stanowiska w 1974 na rzecz Helmuta Schmidta na skutek afery szpiegowskiej, która dotknęła jego osobistego sekretarza. Od 1976 Brandt pozostawał przewodniczącym Międzynarodówki Socjalistycznej. Źródło: C. Mojsiewicz (red.), Słownik współczesnych międzynarodowych stosunków politycznych, Wrocław 1998