Definicja Podwójne obywatelstwo

Co oznacza Jednostka fizyczna powinna mieć tylko jedno obywatelstwo. W praktyce, z uwagi na tak zwany pozytywny zbieg okoliczności ustaw o obywatelstwie, występuje czasem zdarzenie podwójnego, a nawet wielorakiego obywatelstwa. Przypadek taka powstaje na przykład wówczas, gdy dziecko urodzi się w regionie państwa uznającego zasadę ius soli (na przykład Brazylia) z rodziców będących obywatelami państwa uznającego zasadę ius sanguinis (na przykład Norwegia). Z powodu będzie ono mieć dwa obywatelstwa (brazylijskie i norweskie). Podwójne obywatelstwo może także powstać wskutek zamążpójścia, gdy wedle prawa ojczystego kobieta zachowuje swe dotychczasowe obywatelstwo, a wedle prawa męża uzyskuje automatycznie obywatelstwo jego państwie. Podstawy wyboru obywatelstwa. Problemy powiązane z osobami mającymi podwójne obywatelstwo dotyczą prawa sprawowania opieki dyplomatycznej, służby wojskowej i in. Powstają takie sytuacje, gdy sądy państwa trzeciego muszą rozstrzygać sprawy prawne wedle prawa ojczystego danej osoby. W tym przypadku powstaje problem wyboru, które z dwóch albo większej liczby ustawodawstw należy wykorzystać. Odpowiednio z konwencją haską z 12 kwietnia 1930 r. i praktyką międzynarodową potwierdzoną orzeczeniem Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w kwestii F. Nottebohma z roku 1955, podstawę wyboru powinna stanowić zasada rzeczywistej więzi, a więc tak zwany efektywnego obywatelstwa. Trybunał stwierdził, iż: "Wedle praktyki krajów, orzeczeń rozjemczych i sądowych i recenzji uczonych, obywatelstwo jest węzłem prawnym, u podstaw którego leży socjalny fakt przywiązania, skuteczna solidarność bytu, interesów, uczuć, połączona z wzajemnością praw i obowiązków. Ono jest, można powiedzieć, prawnym wyrazem faktu, iż jednostka, której je nadano bądź bezpośrednio działaniem ustawy, bądź aktem władzy, jest naprawdę ściślej związana z ludnością państwa, które jej nadaje obywatelstwo, niż z ludnością jakiegokolwiek innego państwa. Przyznane poprzez kraj obywatelstwo daje państwu tytuł do wykonywania ochrony w relacji do innego państwa tylko wtedy, gdy stanowi przełożenie na definicja prawne przywiązania jednostki do państwa, które uczyniło ją swym obywatelem". Wybiera się obywatelstwo tego państwie, z którym jednostka jest ściślej związana, gdzie mieszka, korzysta z praw publicznych i obywatelskich, wykonuje służbę wojskową czy znajduje się w służbie państwowej. Dla zwalczania podwójnego obywatelstwa państwa zawierają konwencje dwu- i wielostronne. Polska podpisała je na przykład ze Związkiem Radzieckim w roku 1965, z Węgrami w roku 1961 i Czechosłowacją w roku 1966. Dla przykładu, polsko-czechosłowacka konwencja z 11 maja 1966 r. o uregulowaniu podwójnego obywatelstwa przewidywała, iż osoby mające obywatelstwo obu stron mogą wybrać to obywatelstwo, które pragną zachować. Jeżeli osoby zamieszkujące w regionie jednej ze stron chcą wybrać obywatelstwo drugiej, to powinny złożyć pisemne oświadczenie w przedstawicielstwie dyplomatycznym albo właściwym urzędzie konsularnym drugiej strony. Osoby, które w terminie roku od dnia wejścia w życie konwencji nie złożyły oświadczenia o wyborze obywatelstwa, zachowują wyłącznie obywatelstwo państwa, na którego terytorium mają stałe miejsce zamieszkania albo z braku stałego miejsca zamieszkania w regionie jednej z stron - obywatelstwo potem kupione. W nawiązniu ze zmianą stanowiska Polski wobec podwójnego obywatelstwa umowa ta została wypowiedziana i utraciła moc obowiązującą w relacjach z Republiką Słowacji - 20 maja 2000 r. i Republiką Czeską 20 maja 2001 roku. Traktat o UE stworzył instytucję obywatelstwa UE. Obywatelstwo to uzyskują automatycznie wszyscy obywatele krajów członkowskich, zachowując równocześnie własne dotychczasowe obywatelstwo