Normy moralne w SM co to znaczy.
Definicja Normy moralne w SM w polityce. Jak wygląda uczestników stosunków międzynarodowych od.

Czy przydatne?

Definicja Normy moralne w SM

Co oznacza Powtarzanie się pewnych działań i interakcji podmiotowych uczestników stosunków międzynarodowych od dawna nasuwało potrzebę ich porównywania, oceniania i wartościowania. Na tym tle rodziły się normy czynnościowe i przedmiotowe, które wyrażały poznawczo-regulacyjne dążenia tych uczestników. Normy czynnościowe obejmowały reguły postępowania w środowisku międzynarodowym, zaś normy przedmiotowe tworzyły wzorce wartości zjawisk i mechanizmów międzynarodowych. Stopień zmienności i trwałości obu rodzajów norm zależał ostatecznie od zakresu akceptacji większości uczestników stosunków międzynarodowych dla ustalonych sposobów postępowania w środowisku międzynarodowym i dla preferowanych mechanizmów wartości międzynarodowych. Pod względem zasięgu, intensywności i skuteczności wpływania na ład międzynarodowy sytuują się kolejno typy norm moralnych, politycznych i prawnych. Normy moralne we wszelkich dziedzinach stosunków socjalnych określają kryteria oceny tego, co dobre albo złe, słuszne albo niesłuszne. Moralne jest zazwyczaj to, co jest uznane poprzez przewarzająca część uczestników danego rodzaju stosunków za dobre i słuszne. Za niemoralne uznaje się z kolei to, co w jakimś stopniu odbiega od wymagań pewnego kodeksu norm moralnych. Najwcześniejszymi kodeksami moralnymi, które wywierały wpływ na relacje międzynarodowe, były kodeksy norm religijnych, zróżnicowane w poszczególnych rejonach świata zależnie od dominujących w nich religii. W okresach Odrodzenia i Oświecenia kodeksy te ulegały częściowej laicyzacji, częściowo zaś były zastępowane poprzez obowiązki dobrej wiary partnerów zobowiązań międzynarodowych. Wreszcie w XX wieku nowe kodeksy tworzyły zespoły wartości ideologicznych, dość zróżnicowanych i pomiędzy sobą sprzecznych. Wszystkie kodeksy norm moralnych przejawiają tendencje uniwersalistyczne, perfekcjonistyczne i absolutyzujące, co czyni ich obowiązki dalekimi od konkretności, wymierności i realizmu. Tendencja uniwersalistyczna zakłada gdyż, iż narody, państwa czy rządy powinny przestrzegać norm danego kodeksu we wszystkich swoich zachowaniach i rolach międzynarodowych, Natomiast odpowiednio z tendencją perfekcjonistyczną normy te obowiązują z wyjątkiem zmieniających się uwarunkowań postępowania. Wreszcie tendencja absolutyzująca znaczy odrzucenie wszelkiego relatywizmu i stawianie norm moralnych i związanych z nimi prawd abstrakcyjnych powyżej podmiotowymi uczestnikami stosunków międzynarodowych i odpowiadającymi im prawdami konkretnymi. W praktyce jednak wykorzystywanie ocen moralnych odbiega od wskazanych tendencji, jest regularnie fragmentaryczne, dostosowane do sytuacji i zrelatywizowane. Oceny moralne nie uznają dwuznaczności i dlatego obowiązki przyjętego kodeksu muszą być konsekwentnie użytkowane. Skoro z moralnego punktu widzenia zwyczajne morderstwo jest złem, to tym większego potępienia wymagają mordy masowe, agresywne wojny czy konstruowanie broni masowego rażenia. I jednakże można znaleźć tłumaczenie przyczyn niemoralnego postępowania krajów i rządów, to z punktu widzenia moralnego nie można takiego postępowania usprawiedliwić. Idzie gdyż o obronę tego, co jest dobre i słuszne wg rozumienia większej ilości podmiotów stosunków międzynarodowych. Te z nich, które postępują niemoralnie, czynią to ze względów egoistycznych, a przy tym regularnie posługują się uzasadnieniami moralnymi, choć rzeczywiste uwarunkowania ich postępowania nie dowodzą przestrzegania żadnych zasad moralnych. Należy podkreślić, iż jakiekolwiek działanie czy interakcja międzynarodowa nie są same poprzez się dobre albo złe, słuszne albo niesłuszne. Zyskują one odpowiednią ocenę dopiero przez odniesienie ich do celów i wartości, zaś sprawdzianem tej oceny są ich skutki. Chociaż dobre cele nie usprawiedliwiają stosowania złych środków. Zróżnicowanie postaw moralnych wynika stąd, iż każdy naród, kraj czy rząd stara się prezentować w środowisku międzynarodowym swoją interpretację kodeksu moralnego, która odpowiada kodeksowi dominującemu w jego relacjach wewnątrzpaństwowych. Zgodność kształtująca się wokół wspólnych celów i wartości w środowisku międzynarodowym może tworzyć wspólne kodeksy moralne, które formułują międzynarodowe obowiązki postępowania, a zarazem eliminują niedobrą moralność etnocentryczną. Z powyższego nie wynika, iż istnieje albo może istnieć jeden światowy kodeks moralny. Wyrażane w poezji poglądy lub negują istnienie takiego kodeksu, lub stwierdzają dopiero jego kształtowanie się, lub wreszcie dostrzegają powstawanie wielu grup norm moralnych. Ten ostatni pogląd w najwyższym stopniu odpowiada realnym relacjom międzynarodowym, bo pośród wielości mechanizmów międzynarodowych istnieją również mechanizmy wartości i celów i odpowiadające im kodeksy postępowania. Istnieje także pewna ekipa norm, które mają zasięg globalny i tworzą kodeks moralny (na przykład potępienie przemocy, uprzejmość i szacunek dla partnerów stosunków, ochrona życia ludzkiego i tym podobne). Należy stwierdzić, iż charakter norm moralnych sprawia, że odgrywają one mniejszą rolę w relacjach międzynarodowych, aniżeli normy polityczne i prawne. W praktyce mają gdyż mniejszą siłę oddziaływania. Chociaż zaznaczające się kodeksy moralne (zarówno będące pod wpływem zasad religijnych jak świeckich) mają umiejętność mobilizowania recenzji światowej i wywierania nieformalnej presji na postęp i funkcjonowanie kodeksów międzynarodowych norm politycznych i prawnych w różnych częściach globu. Źródło: J. Kukułka, Wstęp do edukacji o relacjach międzynarodowych, Warszawa 2003

Czym jest Normy moralne w SM znaczenie w Słownik N .