Napoleon Bonaparte co to znaczy.
Definicja Napoleon Bonaparte w polityce. Jak wygląda Ajaccio na Korsyce, w rodzinie niezamożnego.

Czy przydatne?

Definicja Napoleon Bonaparte

Co oznacza Napoleon Bonaparte urodził się 15 sierpnia 1769 roku w Ajaccio na Korsyce, w rodzinie niezamożnego szlachcica adwokata. Ukończył szkoły wojskowe w Brienne i École Militaire w Paryżu w stopniu podporucznika artylerii. Do 1793 r. popierał ruch niepodległościowy Korsykan. Zasłynął zdobyciem Tulonu po wstąpieniu do rewolucyjnej armii francuskiej. W 1794 r. awansował na generała brygady. Był zwolennikiem jakobinów i udzielał im wsparcia. Kiedy odnieśli klęskę, został aresztowany. W 1795 r. Dyrektoriat przywrócił Napoleona do służby wojskowej. W tym samym roku w Paryżu wybuchło stworzenie rojalistyczne. Po jego stłumieniu Napoleon walczył w latach 1796-1797 w kampanii włoskiej z Austrią. Sukcesy w bitwach pod Rivoli, Lodi i Arcole przyczyniły się do wzrostu jego popularności. Zmusił Austrię do podpisania pokoju w Campo Formio. Nastąpiło to w roku 1797. Francja zatrzymała Belgię i stworzyła mechanizm republik siostrzanych (1797-1798): Batawską (Holandia), Cysalpińską (z połączenia Lombardzkiej i Cyspadańskiej), Liguryjską (Genua), Helwecką (Szwajcaria), Rzymską, Parte- nopejską (Neapol). Chcąc zmusić Anglię do zakończenia wojny, wyprawił się do Egiptu. Po jego zdobyciu miał wyruszyć do Indii (1798). Po startowych sukcesach rozpoczął napotykać sporo trudności, między innymi dolegliwości tropikalne. W roku 1799 Napoleon porzucił własne wojsko i wrócił do Paryża. Uzyskując poparcie burżuazji, zorganizował zamach stanu (18 brumaire'a roku VIII). Obalił Dyrektoriat i ogłosił nową konstytucję Francji. Został I konsulem i naczelnym wodzem. Miał w swoich rękach całą władzę wykonawczą i inicjatywę ustawodawczą. Wojnę z II koalicją zakończył pokojami: z Austrią w Luneville (1801) i z Anglią w Amiens (1802). W 1804 r. koronował się na cesarza Francuzów, a w 1805 r. na króla Włoch. W 1805 r., walcząc z III koalicją, pokonał wojska rosyjsko-austriackie pod Austerlitz (była to tak zwany bitwa trzech cesarzy). Wskutek pokoju w Preszburgu (Bratysława) uzyskał Tyrol, Istrię, Dalmację, Wenecję i Trydent. Po zrzeczeniu się wpływów Austrii w Niemczech utworzył w 1806 r. Związek Reński pod swoim protektoratem. W wojnie z IV koalicją pokonał wojska pruskie pod Jeną i Auerstedt (1806) i rosyjskie pod Iławą Pruską i Frydlandem (1807). Na mocy pokoju w Tylży utworzył Księstwo Warszawskie (ziemie II i III zaboru pruskiego) i Królestwo Westfalskie pod rządami swojego brata Hieronima. W relacji do Ogromnej Brytanii prowadził od 1804 r. blokadę kontynentalną. Po detronizacji Burbonów w Hiszpanii i osadzeniu tam swojego brata Józefa doprowadził do wojny z Hiszpanią (1808-1814). W 1809 r. ponownie pokonał Austrię w bitwie pod Wagram. Na mocy pokoju w Schönbrunn uzyskał następne ziemie nad Adriatykiem. Klęskę Napoleona zapoczątkowała kampania moskiewska rozpoczęta w 1812 roku. Ogromna Armia została zdziesiątkowana. Kluczową przeszkodą był klimat. Co ciekawe, jednym z najpoważniejszych utrudnień były pękające guziki w mundurach francuskich żołnierzy. Pękały na skutek niskich temperatur. Poprzez to żołnierze nie byli praktycznie chronieni przed mrozem, jaki tam panował. O losach Napoleona przesądziła bitwa pod Lipskiem (bitwa narodów) w 1813 r. Po abdykacji zesłano go na wyspę Elbę (1814). Próbował powrócić do władzy w 1815 r. (tak zwany sto dni). Po klęsce pod Waterloo został internowany poprzez Anglików na Wyspie św. Heleny. Napoleon był nie tylko jednym z największych dowódców wojskowych w dziejach świata, lecz również politykiem i prawodawcą. Jednocześnie był jednym z największych despotów. Doprowadził do reorganizacji aparatu administracyjnego Francji, który przetrwał do dziś. Skodyfikował prawo, a jego Kodeks cywilny (kodeks Napoleona z 1804) z niewielkimi zmianami nadal obowiązuje we Francji. W kolejnych latach we wszystkich podbitych krajach wprowadził ten kodeks i reformy, które przyczyniły się do likwidacji resztek feudalizmu. Przyśpieszył przemiany kapitalistyczne w Europie. Zreorganizował szkolnictwo i podporządkował je państwu. Ograniczył korupcję i powiększył bezpieczeństwo obywateli. W 1801 r. unormował relacje z Kościołem katolickim, podpisując konkordat z papieżem Piusem VII. Zreformował mechanizm skarbowy państwa i poprawił stan finansów przez sprzedaż Luizjany Stanom Zjednoczonym w 1803 roku. Napoleon zmarł na Wyspie św. Heleny 5 maja 1821 roku

Czym jest Napoleon Bonaparte znaczenie w Słownik N .