Definicja Enwironmentalizm

Co oznacza Mimo iż enwironmentalizm uważany jest za nową ideologię związaną z powstaniem ruchu ekologicznego albo ruchu zielonych pod koniec XX wieku, jego korzenie sięgają dziewiętnastowiecznego buntu przeciw industrializacji. Enwironmentalizm zatem odzwierciedla sprzeciw wobec zniszczenia środowiska naturalnego poprzez przyrost tempa rozwoju ekonomicznego (spotęgowany w drugiej połowie XX wieku poprzez stworzenie technologii nuklearnej, kwaśnych deszczów, dziury ozonowej, ocieplenia klimatu i tak dalej) i niepokój o obniżającą się jakość egzystencji ludzkiej, a ostatecznie - przetrwanie rodzaju ludzkiego. Takie obawy znajdują czasem słowo w szablonowych ideologiach. Np. ekosocjalizm tłumaczy zniszczenie środowiska w kategoriach zachłannej żądzy zysku kapitalizmu. Ekokonserwatyzm wiąże kwestię ochrony środowiska z pragnieniem zachowania szablonowych wartości i wykształconych instytucji. Ekofeminizm z kolei widzi źródła kryzysu ekologicznego w systemie władzy mężczyzn, bo mężczyźni są mniej wrażliwi od kobiet na naturalne mechanizmy i świat przyrody. Chociaż to, co nadaje enwironmentalizmowi radykalny charakter, to fakt, iż oferuje on alternatywę dla antropocentrycznego stanowiska przyjmowanego poprzez wszystkie ideologie; nie postrzega on świata przyrody jedynie jako wygodnego źródła zaspokajania potrzeb ludzkich. Podkreślając wagę ekologii, enwironmentalizm albo, jak część zwolenników wolałaby go nazywać, ekologizm, rozwija ekocentryczny światopogląd, który przedstawia gatunek ludzki jako raptem część natury. Jedną z w najwyższym stopniu wpływowych teorii w tym obszarze jest hipoteza Gai, przedstawiona poprzez Jamesa Lovelocka (1979). Ukazuje ona naszą planetę jako żyjący organizm, który w pierwszym rzędzie troszczy się o swoje przetrwanie. Inni wyrażają sympatię dla religii Wschodu, takich jak taoizm i buddyzm zen, które podkreślają jedność życia (Capra, 1983). "Płytcy" ekologowie albo "jasnozieloni", tacy jak niektórzy członkowie ekologicznych grup nacisku wierzą, iż odwołanie się do interesu własnego i zdrowego rozsądku przekona ludzkość do przyjęcia polityki i stylu życia przyjaznego środowisku. Natomiast "głębocy" ekologowie albo "ciemnozieloni", podkreślają, iż jedynie zasadnicza reorganizacja priorytetów politycznych i marzenie przedkładania interesów ekosystemu nad interesy indywidualnych gatunków, ostatecznie może zabezpieczyć przetrwanie planety i ludzkości. Członków obu grup można spotkać w "antypartyjnych" partiach zielonych, które pojawiły się w Niemczech, Austrii i innych częściach Europy od lat 70. Źródło: A. Heywood, Politologia, Warszawa 2006