Definicja Doktryna Breżniewa

Co oznacza Doktryna Breżniewa (ograniczonej suwerenności) ogłoszona została w 1968 roku. Mówiła ona o tym, iż w państwach należących do Układu Warszawskiego obowiązuje ograniczenie suwerenności krajów członkowskich na rzecz interesów wspólnoty socjalistycznej. Znaczy to, iż wspólnota socjalistyczna (ZSRR) ustala zakres wolności w polityce wewnętrznej i zagranicznej poszczególnych jej członków. Użycie siły w relacji do państwa, które chciałoby oderwać się od wspólnoty nie jest agresją, ale samoobroną przed ingerencją wrogiej ideologii. Autorstwo doktryny przypisuje się Sekretarzowi Generalnemu KPZR, który w przemówieniu wygłoszonym 12 listopada 1968 stwierdził, iż Związek Radziecki ma prawo interweniowania w celu utrzymania komunistycznych rządów nawet przy zastosowaniu siły zbrojnej. Sformułowana po dokonaniu poprzez ZSRR agresji w regionie Czechosłowacji w celu stłumienia tak zwany "Praskiej Wiosny", programu reform politycznych zainicjowanych poprzez rząd Alexandra Dubczeka. Dynamika i kierunek tych reform zaczęły niepokoić przywódców radzieckich. W1968 ZSRR zdecydował się odsunąć Dubczeka od władzy, by zahamować realizację reform. 21 sierpnia 1968 wojska krajów Układu Warszawskiego wkroczyły do Czechosłowacji. W uzasadnieniu decyzji radziecka "Pravda" z 25 sierpnia 1968 pisała w artykule pt.: "Suwerenność i międzynarodowe zobowiązania krajów socjalistycznych": "(...) kraj socjalistyczne, będące elementem mechanizmu socjalistycznego nie może używać ze swej suwerenności w sposób sprzeczny z interesami światowego mechanizmu komunistycznego" bo "osłabienie więzi wewnętrznej mechanizmu socjalistycznego i jego poszczególnych przedmiotów jest niebezpieczne i inne państwa socjalistyczne nie mogą na to patrzeć bez emocji"