Definicja Bikameralizm

Co oznacza Bikameralizm (dwuizbowość) to istnienie w parlamencie danego państwa dwóch izb: niższej i wyższej, które zwykle różnią się pomiędzy sobą metodą wyboru członków, ich liczbą i kompetencjami. Biorąc pod uwagę europejski postęp parlamentaryzmu, bikameralizm jest jego najstarszą metodą. Już w pierwszych zgromadzeniach przedstawicielskich istniał podział na dwie izby: niższą, gdzie zasiadali reprezentanci ludu, i wyższą, która wykształciła się z porady królewskiej, organu doradczego władcy, i składała się z najwyższych dostojników państwowych i kościelnych. Nazwy "izba niższa", "izba wyższa" mają związek z historyczną przewagą tej drugiej nad pierwszą. Aktualnie układ sił jest zwykle odwrotny. Parlamenty bikameralne są w pierwszej kolejności domeną krajów federalnych (na przykład USA, Meksyk, Niemcy, Szwajcaria, Kanada, Belgia) i quasi-federalnych (na przykład Ogromna Brytania czy Hiszpania). Izba niższa reprezentuje tam cały lud federacji, zaś wyższa – jej poszczególne podmioty. Deputowani do izby wyższej mogą być wybierani bezpośrednio albo poprzez rządy, parlamenty bądź sądownictwo krajowe. Bikameralizm występuje także w nie wszystkich krajach unitarnych (na przykład Polska, Francja, Włochy czy Holandia). Izba niższa jest tam wybierana w wyborach powszechnych, zaś członkowie izby wyższej mogą być wybierani wg innej ordynacji wyborczej (Polska), poprzez szczególne kolegium elektorskie (Francja), poprzez samorząd terytorialny (Włochy), poprzez kurie (Irlandia), mianowani poprzez premiera (Irlandia) bądź prezydenta (Włochy) albo pełnić swój mandat ze względu sprawowanej funkcji (Irlandia). Izby wyższe są zwykle mniej liczne od niższych (wyjątek: Izba Lordów w Ogromnej Brytanii), a ich kadencja trwa dłużej (pewna część składu może być wymieniana w czasie kadencji), jednak na przykład w Polsce czy we Włoszech kadencje obu izb są równe