Alber Camus co to znaczy.
Definicja Alber Camus w polityce. Jak wygląda Francuza, na skutek nękającej go gruźlicy nie miał.

Czy przydatne?

Definicja Alber Camus

Co oznacza Albet Camus, urodzony w 1913 roku w rodzinie algierskiego Francuza, na skutek nękającej go gruźlicy nie miał szans na karierę wykładowcy filozofii, z kolei aż do przedwczesnej zgonu w roku 1960 dawał się poznać jako poeta, dramaturg i publicysta. Fundamentalne znaczenie miało dla niego doświadczenie absurdalności ludzkiej kondycji: tego, że ani gorące marzenie świata sprawiedliwego i w racjonalny sposób przejrzystego, ani tęsknota za szczęściem nie mogą zostać zaspokojone. Stawiał następujące pytania: czy wobec takiej kondycji jako podstawy egzystencji jest możliwe życie godne człowieka i jak można ujawnić zawodność tych rozwiązań pozornych, które się nasuwają (Le mythe de Sisyphe , 1942; L'homme révolté , 1951). Wyjściem z sytuacji negatywnej nie jest bynajmniej samobójstwo - ani fizyczne, ponieważ nie przezwycięża ono absurdalności, a jedynie odbiera jej podstawę istnienia, ani także intelektualne, opierające na pogodzeniu się człowieka z przemożną potęgą irracjonalności albo na pocieszaniu się tym, iż kiedyś zapanuje harmonia. Samopodporządkowanie człowieka jest równoznaczne z stratą godności; z kolei pocieszanie siebie skłania (gdy ma związek z religią) do biernej akceptacji skandalicznych zjawisk albo usprawiedliwia (gdy ma związek z marksizmem) wszelakie formy ucisku. Podporządkowanie się i szukanie pociechy sugerują istnienie jakiejś prawomocnej potęgi, którą człowiek powinien respektować. Dla Camusa człowiek jest istotą samotną i zdaną tylko na siebie. Choćby Bóg istniał, nie należy się po Nim spodziewać zniesienia absurdalności, skoro pozwala On na to, aby dręczono małe dzieci. Przypisana Bogu bezsilność jest także właściwością wszelkich form boskości zastępczej (narodu, jego dziejów i tak dalej). Pozostaje przyroda, gdzie człowiek się zadomowił, lecz której jest on w gruncie rzeczy bez zaangażowania, i pozostaje międzyludzkie partnerstwo. Nade wszystko pozostaje sama wolność, umożliwiająca to, aby człowiek zawłaszczał swą zawsze niedopełnioną, krótką egzystencję jako coś wspaniałego, z jednej strony nieustannie protestując przeciwko jej absurdalności, z drugiej zaś wzbraniając się ciągle przed rezygnacją z możliwego życia w wolności, życia przyjemnego, lecz wypełnionego walką o większą sprawiedliwość, na rzecz marzenia o ideale. Wpływ przemyśleń Camusa jest po dziś dzień bardzo mocne, w szczególności dzięki jego powieściom (L'Etranger, La Peste , La Chute) i sztukom teatralnym (Caligula, L'État de siege i tak dalej). Własną refleksją - nie wolną od pewnych niekonsekwencji, lecz opartą na życiowym doświadczeniu - kontynuuje Camus tradycję zapoczątkowaną poprzez dawniejszych francuskich moralistów, a zarazem sam stawia siebie w okolicy Nietzschego. Źródło: E. Coreth, P. Eblen, G. Haeffner, F. Ricken, Filozofia XX wieku, Kęty 2004

Czym jest Alber Camus znaczenie w Słownik A .