Co oznacza Zaręczyny

Co to znaczy: Ale wówczas stało się to, czego się nikt nie spodziewał. Oto nagle spomiędzy rycerzy wystąpił Powała z Danusią na ręku i krzyknął: „Stój” (...) pan z Taczewa zbliżył się do Zbyszka i podał mu białą ubraną Danusię.Ów mniemając, iż to pożegnanie, chwycił ją, objął i przycisnął do piersi – ale Danusia, zamiast przytulić się do niego i zarzucić mu na szyję rączęta, zerwała co prędzej ze swych jasnych włosów, spod rucianego wianka, białą zasłonę, i owinęła w nią całkiem głowę Zbyszka, a równocześnie poczęła wołać z całej siły rozpłakanym dziecinnym głosem:– Mój ci jest! Mój ci jest!– Jej ci jest! – powtórzyły potężne głosy rycerzy (...)Był stary, polski i słowiański obyczaj, silny jak prawo, znany na Podhalu, w Krakowskiem,a nawet i w innych państwach, iż gdy na prowadzonego na zgon chłopca rzuciła niewinna dziewka zasłonę na symbol, iż chce za niego wyjść za mąż, tym samym zbawiała go od zgonu i kary. (...)– Niech żywie młoda para! – zawołał na widok klęczących Powała z Taczewa.– Niech żywie! – powtórzyli inni.A sędziwy kasztelan zwrócił się do księżny i rzekł:– Już także, miłościwa księżno, zrękowiny muszą być zaraz, ponieważ ów obyczaj tak każe.– Zrękowiny uczynię zaraz – odpowiedziała z rozpromienioną twarzą dobra pani – lecz pokładzin bez ojcowej woli Juranda ze Spychowa nie dopuszczę.(Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy) Zaręczyny – przedsmak ślubu, wstępna umowa narzeczonych o przyszłym małżeństwie, obietnica, którą raczej się spełnia, lecz łatwiej się z niej wycofać niż z małżeństwa, są wydarzeniem dość regularnie rejestrowanym w poezji. Podobnie – zerwane zaręczyny, z których niekiedy trudno wycofać się bohaterowi bez szwanku na honorze