O starości inaczej co to znaczy.
Definicja O starości inaczej w literaturze. Czym jest Świrszczyńska. W jej wierszach odnajdziemy.

Czy przydatne?

Co oznacza O starości inaczej

Co to znaczy: Odmiennie, bez lęku przed upływem czasu, opisuje starzenie się znakomita pisarka Anna Świrszczyńska. W jej wierszach odnajdziemy poczucie wspólnoty ze starymi kobietami, szalonymi staruszkami, które mówiąca w wierszach (zapewne można ją utożsamiać ze Świrszczyńską) nazywa „siostrami z dna”. Pisarka, aczkolwiek rejestruje symptomy starzenia się, potrafi w nich dostrzec przejawy piękna świata i kobiecości (ponieważ kobiecość nie równa się u niej młodości):Siedzimy obie na progu,gadamy o dzieciach i wnukach.Zanurzamy się z rozkosząW naszą babskość.(Anna Świrszczyńska, Dwie baby) Dowartościowuje także te cechy kobiecości, które uważane jest, w przekonaniu obowiązujących kanonów piękna, za nieatrakcyjne:Ma prawo mieć gruby brzuch,Jej brzuch urodził pięcioro dzieci.Grzały się przy nim,Był słońcem ich dzieciństwa.(...)Ten brzuch jest piękny.(Anna Świrszczyńska, Jej brzuch) Walczy o prawo starej kobiety do szczęścia. Jej receptą na szczęście „przepisaną”w wierszach jest radość z codziennego życia i zanurzenie się we własnej „babskości”, rozumianej jako czerpanie radości z bycia kobietą, wspólnota z innymi kobietami, rozmowy z nimi o wspólnych doświadczeniach (Dwie baby). Nie wszystkie opisane w wierszach Świrszczyńskiej bohaterki czerpią największą radość z bycia babcią:Patrząc wciąż w nieboOczami niemowlątNie zauważyŚmierci własnego ciała(Anna Świrszczyńska, Nieśmiertelność) W wierszach Świrszczyńskiej znajdziemy także przyzwolenie na miłość do mężczyzny, do której zazwyczaj odmawia się prawa starym kobietom. Pisarka zauważa, iż postrzeganie starej kobiety jako osoby nieatrakcyjnej i niemającej prawa do szczęścia jest powszechne. Rejestruje przejawy tej niechęci:Młodzi chłopcy spojrzeli przechodzącNa starą kobietę.I w okamgnieniuRozdeptali ją jak robakaSpojrzeniami.(Anna Świrszczyńska, Spojrzenia) Próbuje zmienić ten obraz. Protestuje, jak może, przeciw obrazowi starej kobiety, utrwalonemu w kulturze:Jej urodaJest jak Atlantyda.Zostanie dopiero odkryta.O jej miłosnych pragnieniach pisało tysiące humorystów.Najgenialniejsi z nichWeszli do lektur szkolnych.Jedynie jej kochanie z diabłemMiało powagęOgnia stosu.I mieściło się w człowieczej wyobraźniJak stos.Ludzkość stworzyła dla niejNajbardziej obelżyweSłowa świata.(Anna Świrszczyńska, Stara kobieta) Chyba najdobitniejszą próbą zmiany wizerunku starej kobiety w społeczeństwie (i w kulturze!) jest zatytułowanie poprzez poetkę jednego z tomików – Jestem baba. Atrakcyjna autorka podkreśla w nim urok bycia kobietą, również starą. Nie to jest urok niewinnej panienki, femme fatale ani namiętnej kochanki, nie to jest także blask aureoli matki Polki i żony idealnej. Tym tomem pisarka wpisuje się do wspólnoty „bab”, dość pogardliwe ustalenie baba zostaje tu dowartościowane, kobieta staje się istotna, ponieważ jest kobietą, babą, a nie dlatego, iż olśniewa urodą, uwodzi czy jest święta... To właśnie w tym tomie znalazły się wiersze o starych kobietach – samotnych, opuszczonych, niefortunnych, pogardzanych i.. radosnych. Warto zobaczyć filmy Noce i dnie, reż. Jerzy Antczak – adaptacja sagi Marii Dąbrowskiej; obraz starej matki Bogumiła i matki Barbary; również obraz starzejącej się Barbary, Ogniem i mieczem, reż. Jerzy Hoffman – ekranizacja książki Henryka Sienkiewicza; postać kniahini, brawurowo zagrana poprzez Ewę Wiśniewską, Potop, reż. Jerzy Hoffman – adaptacja powieści Henryka Sienkiewicza; postać ciotki Kulwiecówny, Lalka, reż. Ryszard Ber – serialowa adaptacja powieści Bolesława Prusa; postać prezesowej Zasławskiej, Z biegiem lat, z biegiem dni,reż. Andrzej Wajda – serial na motywach różnych utworów Zapolskiej, Bałuckiego, Kisielewskiego; w szczególności ostatnie odcinki; postać starzejących się sióstr: pani Dulskiej (jak zawsze skąpej, zaradnej,energicznej i... zakłamanej, niewrażliwej na krzywdę innych, tkwiącej po uszy w swym kołtuństwie) i pani Chomińskiej (niezaradnej), Nad Niemnem, reż. Zbigniew Kuźmiński – wierna adaptacja powieści Elizy Orzeszkowej; postać Marty Korczyńskiej, Boża podszewka, reż. Izabella Cywińska – adaptacja powieści Teresy Lubkiewicz-Urbanowicz; w szczególności ostanie odcinki; postać starej matki Marianny – „babcika”(w tej roli wybitna Danuta Stenka!); jej starość i zgon przypada na lata II wojny światowej, „babcik” żałuje, iż niewystarczająco kochał dzieci,troszczy się o swą rodzinę i cały czas jest dumną gospodynią domu, pali, kaszle, choruje i... nie przestaje zauważać uroków świata, pomiędzy innymi urody mężczyzn, na przykład pięknego dowódcy oddziału AK, Wożąc panią Daisy, reż. Bruce Beresford – postać pani Daisy, Jej wysokość pani Brown, reż. John Madden – niekonwencjonalna postać królowej Wiktorii, wdowy,jej przyjaźń ze służącym (kontrowersyjny związek) dbającym o konie, aura skandalu..., Iris, reż. Richard Eyre – postać starzejącej się pisarki Iris Murdoch, chorej na Alzheimera, wspieranej poprzez męża; w roli pisarki Judi Dench spektakle, Trzy siostry, reż. Aleksander Bardini – adaptacja dramatu Antoniego Czechowa dla Teatru TV; postać starej niani, Ożenek, reż. Ewa Bonecka – adaptacja sztuki Mikołaja Gogola dla Teatru TV;postać swatki Patrz także feministka, feminizm

Czym jest O starości inaczej znaczenie w Motyw literatura O .