Co oznacza Niemiec (w polskich tekstach kultury)

Co to znaczy: Do krwi ostatniej kropli z żyłBronić będziemy Ducha,Aż się rozpadnie w proch i w pyłKrzyżacka zawierucha.Twierdzą nam będzie każdy próg...– Tak nam dopomóż Bóg!Nie będzie Niemiec pluł nam w twarzNi dzieci nam germanił.Orężny wstanie hufiec nasz,Duch będzie nam hetmanił,Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg...– Tak nam dopomóż Bóg!(Maria Konopnicka, Rota) Na gościńcu stało dwu ludzi. Jeden siwy, ogolony, w granatowej kapocie z krótkim stanem i w niemieckiej czapce z zawiniętymi brzegami – drugi młodszy, wyprostowany,z jasną brodą, w paltocie i kaszkiecie. Za nimi w pewnej odległości stał parokonny wózek, którym powoził człowiek ubrany w kaszkiet i granatową kapotę.– To pole jest twoje? – pytał Ślimaka brodaty szorstkim tonem.– Czekaj no, Fryc – przerwał mu starzec.– Dlaczego ja mam czekać? – oburzył się brodaty.– Zaczekaj. Czy to wasze grunta, gospodarzu? – zapytał stary nierównie łagodniejszym tonem.– Jużci moje, czyje ma być? – odparł chłop. W tej chwili przybiegł z łąki Stasiek i patrzył na obcych z nieufnością i podziwem.– A ta łąka jest twoja? – pytał brodaty.– Zaczekaj, Fryc. Czy to wasza łąka, gospodarzu? – poprawił go stary.– Nie moja, dworska,– A czyja ta góra z sosną?...– Zaczekaj, Fryc...– Ach, tata lubi tak wiele gadać...– Zaczekaj, Fryc – mówił starzec. – Ta góra z sosną to wasza?...– Przecie moja, nie czyja.– Oto widzisz, Fryc – rzekł stary po niemiecku – tu dopiero można aby postawić wiatrak dla Wilhelma... I wskazał ręką na górę.– Wilhelm nie dlatego nie buduje wiatraka, iż góry są za niskie, lecz dlatego, iż próżniak– odparł gniewnie nazywany Frycem.– Proszę cię, Fryc, bądź cierpliwy. A te pola za gościńcem i tamte jary to już nie wasze?– pytał znowu starzec chłopa.– Skądże aby moje, kiedy to dworskie.– No, tak – przerwał niecierpliwie brodaty – wszyscy wiedzą, iż on siedzi na środku dworskich pól jak dziura w moście. Diabła wart cały ten biznes.(Bolesław Prus, Placówka) Postać Niemca ma w naszej kulturze liczne niekorzystne konotacje. Wynikają one zarówno ze złych doświadczeń historycznych, jak i utrwalanego poprzez lata propagandy socjalistycznej wizerunku złego Niemca i eksponowania w poezji i filmie wątku walk polsko-niemieckich. Ślady takich walk znajdujemy już w kronikach średniowiecznych (wojny Bolesława Krzywoustego). Nawet diabeł w poezji polskiej ubrany jest w strój Niemca (Pani Twardowska), a niekiedy nazywany „Niemczykiem” (Dolina Issy). A nieprzyjazne ogrodowe krasnale w nagrodzonym Nike tomie wierszy Jarosława Marka Rymkiewicza to oczywiście „szwabskie krasnale”