Co oznacza Echa polskich rewolucji

Co to znaczy: W poezji polskiej odnajdziemy także echa lokalnych przewrotów, które miały miejsce na ziemiach polskich. Za chłopską rewolucję można uznać tak zwany rabację galicyjską z 1846 roku, kiedy to mieszkańcy wsi pod wodzą Jakuba Szeli zbuntowali się przeciw swym panom. Akcji patronował, a co najmniej nie przeszkadzał, jeden z zaborców – Austria. Gdy jednak rewolta objęła niemal całą Galicję, płonęły dwory, ścinano w okrutny sposób głowy dziedziców, władze uwięziły Szelę... Echa tych wydarzeń odnajdziemy w naszym narodowym dramacie:DZIADPrecz, przeklęty, precz, przeklęty.UPIÓRJeno ty nie przeklinaj usty,boś brat – drżyj! ja Szela!!Przyszedłem tu do Wesela,ponieważ byłem ich ojcom kat,a dzisiaj ja jestem swat!!Umyje się, wystroje się.Dajcie, bracie, kubeł wody:ręce myć, gębę myć,suknie prać – nie będzie znać;chce mi się tu na Weselużyć, hulać, pić – jeno ta plama na czole...DZIADCholera!UPIÓRZaraza, grób.DZIADPrecz, precz, ty trup!UPIÓRWidzisz, w orderach chodzę.DZIADO! plamy na podłodze od nóg.UPIÓRTo krew, obmyję próg,dajcie ino, bracie, wody,kubeł wody – gębe myć,suknie prać – nie bedzie znać.DZADPrzeklęty! Maryjo, strać!UPIÓRGadu, gadu, stary dziadu,trza się do roboty brać;kubeł wody, gębę myć,nie bede próżno stać,na Wesele, na Wesele,podź tańcować, bośma brać(Stanisław Wyspiański, Wesele) Jak o rewolucji mówi się także o nie wszystkich wydarzeniach insurekcji (Horsztyński Słowackiego), zdrajcy są wieszani poprzez lud, przypomina się ścięcie francuskiego króla (literatura rewolucyjna doby stworzenia kościuszkowskiego)