Co oznacza Apokalipsa

Co to znaczy: Trąba dziwny dźwięk rozsieje,ogień skrzepnie, blask ściemnieje,w proch powrócą światów dzieje.Z drzew wieczności spadną liściena Sędziego straszliwe przyjście,aby świadectwo dać Psalmiście...(Jan Kasprowicz, Dies irae) W Bolonii na AkademiiAstronom PandafilandaRzekł, biret zdejmując z włosów:– Panowie, tj. skandal:Zbliża się koniec Ziemi,A może całego Kosmosu;Wszystko przed wami rozwinę:Perturbacje i paralaksy,ponieważ wg mojej taksyŚwiat jeszcze potrwa godzinę.(Konstanty Ildefons Gałczyński, Koniec świata. Wizje świętego Ildefonsa, a więc Satyra na Wszechświat) A którzy czekali błyskawic i gromów,Są zawiedzeni.A którzy czekali znaków archanielskich trąb,Nie wierzą, iż staje się już.Dopóki słońce i księżyc są w górze,Dopóki trzmiel nawiedza różę,Dopóki dzieci różowe się rodzą,Nikt nie wierzy, iż staje się już.(Czesław Miłosz, Piosenka o końcu świata) Mijały pierwsze dni lipca. W upale i duchocie miasto pozbawione zatoki zdawało się ledwie dychać, a zupa rybna gęstniała i gęstniała, przysparzając władzom miejskim coraz to nowych kłopotów. Początkowo ufano, iż ta dziwna epidemia przeminie sama i nie robiono nic, w dalszym ciągu przedsięwzięto jakieś kroki, ponieważ na plaży uwijali się od rana mężczyźni z grabiami do zbierania siana i zgarniali nimi zwały rybich zewłoków, które w dalszym ciągu wywożono ciężarówkami na śmietnisko miejskie, polewano benzyną i palono. Działania te dawały jednak sukces odwrotny od zamierzonego: zdechłych kolek pęczniejących w słonecznym upale przybywało, a gazety donosiły o masowym umieraniu kotów i psów w dzielnicach przylegających do zatoki. Przypominano także, iż od dwóch miesięcy, tj. od początku maja, nie spadła ani jedna kropla deszczu, co starzy ludzie z upodobaniem tłumaczyli jako karę boską.(Paweł Huelle, Weiser Dawidek) Apokalipsa św. Jana (a więc Objawienie św. Jana) to w najwyższym stopniu tajemnicza księga Nowego Testamentu i jedna z w najwyższym stopniu tajemniczych ksiąg biblijnych w ogóle. Przedstawia sąd ostateczny, lecz także ukazuje sedno świata, użytek ludzkości, zmaganie się dobra i zła, upadek, lecz i przywracanie odwiecznego ładu. Ma wymiar mistyczny i proroczy. Tradycja podaje, iż św. Jan napisał tę księgę na wyspie Patmos, dokąd został karnie zesłany z Efezu w dobie ogromnych prześladowań chrześcijan. Nad rozszyfrowaniem symboliki Apokalipsy głowią się do wieków znawcy Biblii. Interpretacja zawartych w niej znaków, obrazów, liczb (na przykład rola cyfry siedem!) nastręcza sporo trudności. W najwyższym stopniu znane i utrwalone apokaliptyczne obrazy i symbole to: cztery zwierzęta (lew, wół, orzeł i zwierzę z ludzką twarzą), siedem pieczęci, siedem trąb, smok walczący z niewiastą i bestia (Antychryst). Przerażające wizje zawarte w księdze zainspirowały wielu późniejszych artystów: malarzy, pisarzy, pisarzy i reżyserów. Także współczesna poezja i kino podjęły wątki apokaliptyczne – wystarczy przytoczyć tytuły Czas apokalipsy, Siódma pieczęć. Ponadto w języku potocznym zakorzeniło się wyraz apokalipsa, utożsamiane z końcem świata, koszmarem zagłady. Wielu polskich artystów z okresu II wojny światowej zwykło się nazywać „pisarzami apokalipsy spełnionej”