Definicja Uznanie rządu, legitymizm

Co oznacza Sprawa Uznania rządu powstaje w relacjach międzynarodowych wówczas, gdy dochodzi on do władzy drogą pozakonstytucyjną: wskutek przewrotu, zamachu stanu, puczu czy rewolucji. Odpowiednie decyzje o uznaniu albo jego odmowie podejmowane są opierając się na różnych mierników zarówno prawnych, jak i politycznych. Wprawdzie prawo międzynarodowe nie dysponuje zwartym zespołem norm regulujących zagadnienie uznania rządu, przez wzgląd na czym zainteresowane państwa mają pewną swobodę wyboru mierników, niemniej jednak - analogicznie do uznania państwa - swoboda ta nie jest całkowita. Kryteria uznania rządu możemy podzielić na obiektywne - mające zasadnicze znaczenie w prawie międzynarodowym, i subiektywne - formułowane poprzez poszczególne państwa, od spełnienia których uzależniają one podjęcie decyzji o uznaniu. Pierwsze z nich zakwalifikować można jako kryteria prawne, a drugie jako polityczne. Warunkiem niezbędnym i wystarczającym, by ekipa pretendująca do władzy mogła uznać się prawnie za rząd jakiegoś państwie, jest jej efektywność. Prawo międzynarodowe nie uzależnia stworzenia kompetencji rządowych ani od metody stworzenia rządu albo jego składu, ani od hołdowania jakiejś ideologii, ani także od zajmowania przychylnego stanowiska i wykonywania zobowiązań wobec krajów trzecich. Jedynym prawnym kryterium uznania rządu jest jego rzeczywistość (efektywność), poprzez którą należy rozumieć rzeczywiste sprawowanie władzy państwowej nad ustaloną ekipą ludności, zamieszkującą pewne terytorium. Definicja efektywności zawiera w sobie z jednej strony - milczące albo wyraźne poparcie ludności, z drugiej zaś - umiejętność do wykonywania zobowiązań międzynarodowych. Zasadą przeciwstawną w przedmiocie uznania efektywności jest legitymizm, postulujący nieuznawanie rządów, które nie mogą się powołać na odpowiednią legitymację prawną, a więc zgodność z ustalonym wewnętrznym porządkiem prawnym. Legitymizm został odrzucony w prawie międzynarodowym