SALT I co to znaczy.
Definicja SALT I w polityce. Jak wygląda względem wojskowym. Mimo stałej przewagi USA w liczbie.

Czy przydatne?

Definicja SALT I

Co oznacza Kreml czynił wielkie wysiłki, aby doścignąć USA pod względem wojskowym. Mimo stałej przewagi USA w liczbie głowic nuklearnych i jakości sprzętu, na przykład broni antyrakietowej, w 1971 r. ZSRR posiadał już więcej pocisków balistycznych. Łączny sukces zewnętrznych komplikacji, powodowanych poprzez Wietnam dla USA i Pekin dla ZSRR, skłaniał oba supermocarstwa do rozmów w kwestii ograniczenia broni strategicznych. Porozumienie było niesłychanie trudne z racji na niemożność precyzyjnego porównania wartości bojowej różnych typów broni, czyli pocisków balistycznych międzykontynentalnych (ICBM), średniego zasięgu, strategicznych rakiet nośnych, pocisków rakietowych wystrzeliwanych z łodzi podwodnych (SLBM), a również samolotów zdolnych do przenoszenia broni atomowej i obronnego mechanizmu antyrakietowego (ABM). W rozmowach tych czas pracował raczej na korzyść strony radzieckiej, rakietowy arsenał ZSRR powiększał się gdyż szybciej niż amerykański, a Kreml dążył do uzgodnienia pułapów rakietowych osiągniętych w chwili porozumienia. Ostatecznie rozmowy sfinalizowano w trakcie pobytu prezydenta Nixona w ZSRR. 26 V 1972 r. w Moskwie podpisał on z Breżniewem Układ w kwestii Ograniczenia Zbrojeń Strategicznych (Strategic Arms Limitation Talks - SALT I). Umowa obejmowała trzy porozumienia: o zasadach użytkowanych w relacjach pomiędzy USA a ZSRR, o obronnych systemach antyrakietowych i tymczasową umowę o ograniczeniu ofensywnych broni strategicznych. W przekonaniu umowy o systemach antyrakietowych obie strony mogły zachować po dwa ośrodki tego rodzaju, jeden koło stolicy i drugi wg uznania, nie mniej jednak żaden nie mógł posiadać więcej niż 100 wyrzutni i 100 rakiet przechwytujących. Wg umowy o ograniczeniu broni strategicznych, która miała obowiązywać pośrodku najbliższych pięciu lat, ZSRR zachował osiągniętą już przewagę w liczbie rakiet i ogólnej mocy broni atomowej. Stany Zjednoczone mogły posiadać 1054 pociski typu ICBM i 710 SLBM, zainstalowane na 44 łodziach podwodnych, z kolei ZSRR mógł dysponować 1618 ICBM i 950 SLBM, zamontowanymi na 62 łodziach podwodnych. Umowa nie precyzowała wagi rakiet ani ich technicznego wyrafinowania, stąd także nie mogła zapobiec jakościowemu wyścigowi zbrojeń. Strona amerykańska pracowała w szczególności nad doskonaleniem rakiet wielogłowicowych, a ZSRR - nad bromami średniego zasięgu. Mimo to obu stronom zależało na porozumieniu. Waszyngton zyskiwał na czasie, starając się zdobyć kontrolę nad wyścigiem zbrojeń, Moskwa zaś umacniała osiągnięte pozycje. Wizyta Nixona w ZSRR nastąpiła parę dni po zaminowaniu poprzez USA portów północnowietnamskich. Słaba reakcja Moskwy na ten krok świadczyła o wadze, jaką Kreml przywiązywał do swej polityki odprężenia13. Porozumienie moskiewskie w kwestii ograniczenia zbrojeń strategicznych, dwustronny układ handlowy z października 1972 r. i rozwój w rozmowach dotyczących zakończenia amerykańskiej interwencji w Indochinach pozwoliły Nixonowi wygrać wybory prezydenckie w listopadzie 1972 r. Źródło: A. Legucka, K. Malak (red.), Polityka zagraniczna i bezpieczeństwa na obszarze Wspólnoty Niepodległych Krajów, Warszawa 2008

Czym jest SALT I znaczenie w Słownik S .