Definicja Rokowania, negocjacje

Co oznacza Rokowania są najprostszą sposobem załatwiania sporu, jeśli powstała różnica stanowisk pomiędzy krajami. Rokowania są skuteczne, jeśli państwa będące w sporze pragną w duchu kompromisu i umieją wskutek przeprowadzonych rozmów uzgodnić własne stanowiska i ustalić na przyszłość jednolite postępowanie. Ten rodzaj załatwiania sporów jest metodą w najwyższym stopniu naturalnym i przeważnie użytkowanym w zwykłym toku stosunków międzynarodowych. Inne metody załatwiania sporów międzynarodowych mają bardzo regularnie charakter pomocniczy w relacji do rokowań. Ich wykorzystanie jest rezultatem uprzednich rokowań lub wymagają one jeszcze dodatkowych rokowań po skorzystaniu z nich. Np. po orzeczeniu komisji badawczej dotyczącym sytuacji obecnej sporu, jeżeli zostanie ono przyjęte poprzez strony, należy w drodze rokowań ustalić warunki rozstrzygnięcia sporu. Rokowania mogą być prowadzone na różnych szczeblach: poprzez głowy krajów, szefów rządów, ministrów spraw zagranicznych albo inne osoby upoważnione do ich prowadzenia. Odpowiednio z art. 3 Konwencji Wiedeńskiej z 1961 r. o relacjach dyplomatycznych jedną z funkcji misji dyplomatycznej jest prowadzenie rokowań z rządem państwa przyjmującego. Szef misji dyplomatycznej nie potrzebuje więc w tym zakresie szczególnych pełnomocnictw. Rokowania mogą być prowadzone ustnie albo w formie pisemnej (na przykład zamiana not). Nie wszystkie umowy międzynarodowe, w przypadku stworzenia sporu, nakładają na państwa wymóg prowadzenia rokowań celem jego złagodzenia albo załatwienia. Chociaż, jak to stwierdził Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej, wymóg prowadzenia rokowań nie znaczy obowiązku osiągnięcia porozumienia