Co oznacza Lęki żołnierzy i emigrantów

Co to znaczy: Sam Słowacki wielokrotnie pisał o lęku przed własnym pochówkiem na obcej ziemi:Ty będziesz widział moje białe kościW straż nie oddane kolumnowym czołom;Alem jest jako człowiek, co zazdrościMogił popiołom...Więc iż mieć będę niespokojne łożeSmutno mi, Boże!(Juliusz Słowacki, Hymn) Autor Kordiana marzył o dobrej sławie i pochowaniu w ziemi ojczystej, stylizował swoją zgon na zgon patrioty i wieszcza, a własny pochówek na pogrzeb bohatera:ale wy, coście mnie znali, w podaniach przekażcie,Żem dla ojczyzny sterał moje lata młode;A póki okręt walczył – siedziałem na maszcie,A gdy tonął – z okrętem poszedłem pod wodę...(...)Niech przyjaciele moi w nocy się zgromadząI biedne serce moje spalą w aloesie (...)(Juliusz Słowacki, Testament mój) W utworze Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie Cyprian Kamil Norwid opisuje pośmiertne losy ogromnych tego świata: regularnie niepisana im jedna spokojna mogiła, tak było na przykład z Napoleonem, Kościuszką czy Dantem. Refleksja, że świat nie rozpieszcza ogromnych nawet po zgonu, przewrotnie sprawdziła się w razie samego autora, który, niedoceniany za życia, dziś uważany za jednego z największych polskich pisarzy, został pochowany we wspólnej mogile wspólnie z innymi ubogimi mieszkańcami przytułku.Nieco inne lęki niż emigrantom towarzyszą żołnierskiemu pokoleniu Kolumbów. Walczący z bronią w ręku konspiratorzy, powstańcy zabijający wrogów, niekiedy z wyrzutami sumienia, sami wielokrotnie pozbawiani poprzez nieprzyjaciół nazwiska, sławy, a nawet zwykłej ludzkiej godności, obawiają się tego, jak oceni ich historia, a nawet zastanawiają się, czy zasłużyli na chrześcijański pochówek:Nie wiedząc, czy my karty iliadyrzeźbione ogniem w błyszczącym złocie,czy nam postawią, z litości jednakże,nad grobem krzyż.(Krzysztof Kamil Baczyński, Pokolenie) W wierszu Mazowsze pisarz prosi wprost:Gdy w boju padnę – o, daj mi imię,moja ty twarda, żołnierska ziemio.(Krzysztof Kamil Baczyński, Mazowsze)