Co oznacza Lekarze zrezygnowani, przegrani

Co to znaczy: Portrety lekarzy zarysowane w tekstach kultury nie zawsze są tak wyraziste. Regularnie bohaterzy ci służą jedynie jako tło głównych postaci. Tak jest na przykład w Lalce Bolesława Prusa, gdzie występuje sympatyczna postać doktora Michała Szumana – przyjaciela Stanisława Wokulskiego, Żyda, starego kawalera,który w młodości przeżył zgon narzeczonej i usiłował popełnić samobójstwo, a jako dojrzały człowiek brał udział w stworzeniu styczniowym, został zesłany na Sybir i tam zaczął badania nad rasami ludzkimi. Doktora Szumana poznajemy jako szlachetnego, zgorzkniałego dziwaka, tkwiącego w świecie niedochodowych badań, sceptycznego przyjaciela pana Stanisława, krytycznie podchodzącego do jego uniesień miłosnych. To on wypowiada o Wokulskim znamienne słowa: „Stopiło się w nim dwu ludzi: romantyk z roku sześćdziesiątego i pozytywista z siedemdziesiątego”. Lekarz Szuman nie liczy w życiu już na nic, rozczarowały go miłość i walka, w przyjaźni bywa lojalny, lecz niespecjalnie zaangażowany, jedyną jego pasją są badania naukowe, które i tak zarzuca pod koniec życia.Prowincjonalny doktor Michaił Lwowicz Astrow, bohater sztuki Antoniego Czechowa Wujaszek Wania, jest osobą zrezygnowaną, która sporo w życiu przeszła i na sporo już nie liczy. Twierdzi „niczego nie pragnę, nic mi nie trzeba, nikogo nie kocham”, odrzuca miłość zakochanej w nim kobiety – Soni. Aczkolwiek krytycznie podchodzi do gnuśności swojego środowiska, nie jest w stanie wydobyć się z marazmu. Popada w alkoholizm i uważane jest za „takiego samego filistra jak wszyscy”.Zgorzkniały jest również doktor wojskowy – Iwan Romanowicz Czebutykin z dramatu Antoniego Czechowa Trzy siostry. Powtarza wciąż „mam was wszystkich dość”, nawet gdy ktoś umiera, nie potrafi już zdobyć się na gest czy ogromne słowa. Znudzony życiem, znudzony śmiercią, zapewne nie widzi ani przed sobą, ani przed znajomymi żadnej przyszłości. Twierdzi, iż zapomniał, jak się leczy ludzi i nie ma zaufania do swych zawodowych zdolności.Przegranym, aczkolwiek w inny sposób, prowincjonalnym lekarzem okazuje się także Karol Bovary ukazany w powieści Gustawa Flauberta. Jest ucieleśnieniem nieatrakcyjności, przeciętności i... zaściankowości. Spędza życie u boku nieatrakcyjnej, wybranej poprzez matkę żony, później zaś u boku ubóstwianej, ale niekochającej i zdradzającej go kobiety – Emmy. Jego eksperymenty medyczne, do których skłaniają go niezdrowe ambicje Emmy, kończą się fiaskiem, leczonego poprzez niego pacjenta musi ratować inny doktor, amputowana noga chłopca stajennego staje się symbolem niekompetencji i nieudacznictwa prowincjonalnego lekarza. Pod koniec życia przeżywa tragedię – samobójstwo żony, kłopoty finansowe (musi spłacać jej długi), po zgonu Emmy dowiaduje się także z przypadkiem znalezionych listów o jej zdradach. Umiera z puklem włosów ukochanej żony w dłoni.natomiast w dramacie Henryka Ibsena Dom lalki poznajemy przyjaciela domu Helmerów – lekarza kochającego nieszczęśliwie tytułową bohaterkę, lojalnego i uczciwego dziwaka, który aby zawiadomić przyjaciół o swej chorobie, wysyła im własny nekrolog-pożegnanie. Lekarz, nieszkodliwy, ponury, życzliwy staruszek i pesymista okazuje się człowiekiem, który poprzez lata skrywał swój ogromny dramat