Co oznacza Dająca sławę

Co to znaczy: Już w antyku obronę ojczyzny uważano za zaszczytny wymóg. Grecki pisarz Tyrteusz, zagrzewający do walki (od jego imienia pochodzi termin literatura tyrtejska), pisał:Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu,Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny (...)(Tyrteusz, „Rzecz to piękna...”, tłum. Włodzimierz Appel) Podobnie Jan Kochanowski głosił:A jeżeli komu droga otwarta do nieba,Tym, co służą ojczyźnie. Wątpić nie potrzeba,iż co im zazdrość ujmie, Bóg nagradzać będzie.(Jan Kochanowski, Pieśń XII) Do obrony ojczyzny wzywał także w nieco bardziej zakamuflowany sposób w dramacie,tylko z pozoru traktującym o wojnie trojańskiej. Padają w nim znamienne słowa:Ba, radźmy także o wojnie, prawie wszystko się brońmy:Radźmy, jako kogo bić; lepiej niż go czekać. Ze sztuki tej pochodzą odnoszące się także do rządów w Polsce porady, dotyczące nieprzedkładania prywaty nad dobro publiczne i ganiące przekupstwo i nieprzestrzeganie prawa:O, nierządne królestwo i zginienia bliskie,Gdzie ani prawa ważą, ani sprawiedliwośćMa miejsce, lecz wszystko złotem kupić trzeba!(Jan Kochanowski, Odprawa posłów greckich) Ponadczasowe to refleksje. Bardziej konkretnie wypowiada się pisarz w Pieśni o spustoszeniu Podola poprzez Tatarów, gdzie wzywa do rezygnacji ze zbytkownego życia i przeznaczenia pieniędzy na wojsko, aby nie powtórzyła się żałosna przypadek z Podola, kiedy to zrabowano polską ziemię, a część ludności uprowadzono w jasyr. W pieśni tej nawiązuje pisarz do powiedzenia: „Polak mądry po szkodzie”, lecz obawia się, iż „i przed szkodą, i po szkodzie niemądry”, skoro nie wyciąga wniosku z oczywistych faktów